24.11.2012, Ivo Schot

SUV's, stoomboten en hyprocrisie

Afgelopen weekend heb ik vertoefd in onze mooie zuidelijke provincie Limburg. Hoewel ik in Roermond sliep heb ik mijn meeste tijd doorgebracht in Reuver, een klein dorpje tegen de grens aan. Dit voornamelijk om de officiële Sinterklaas intocht te vermijden. Hoe leuk het ook is voor de kinderen, aan mij is het niet besteed. Zeker als je zo snel mogelijk Roermond uit wilt met de auto. Speciaal voor de intocht waren alle straten van Roermond leeg. Daarom zag ik pas bij terugkomst hoe populair de SUV is in deze stad. Tijdens mijn wandelroute van de parkeerplaats naar het marktplein, waar ik verbleef, kwam ik er zeker zes tegen. Voor de duidelijkheid: Ik heb het niet over de standaard SUV, nee hier houden de mensen blijkbaar van Hummer-achtige gevallen. Van die bakbeesten waar iemand onder de 1.60 een keukentrapje voor nodig heeft om in te stappen. Nou weet ik niet of je weleens in Roermond bent geweest, maar met zijn kleine straatjes is het volgens mij niet het ideale terrein voor een SUV. Voor het gemak heb ik even de definitie van een SUV er bij gezocht: (Sports Utility Vehicle) grote personenauto met vierwielaandrijving. Een multi-inzetbare auto die de kracht van een terreinwagen combineert met de luxe en ruimte van een limousine. Nou heb ik zelf nog nooit ergens in Nederland vast gestaan met mijn auto. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand anders regelmatig tegen dit probleem aanrijdt. Hier in ons land, zo plat als dubbeltje, lijkt dit apparaat nutteloos. ‘Terwijl mijn voorbanden tevergeefs door de modder van het Roermondse stadscentrum draaien sla ik mezelf voor de kop met de gedachte dat ik niet zo krenterig had moeten zijn toen ik besloot die SUV toch maar niet te kopen’. 

‘Boys will be boys’

Waarom zijn zoveel mensen dan gek genoeg om zo’n machine te kopen? We weten allemaal dat zij brandstof zuipt. We hebben allemaal vast weleens gezegd: ‘dat ding loopt vast 1 op 2’. Daarnaast betaal je veel wegenbelasting, en parkeren is altijd lastig.
Het antwoord weten we ook allemaal: Het is een statussymbool. Bovendien zijn er  gewoon heel veel mensen die het leuk vinden om zo’n grote bak te hebben. Zeker wij mannen, toch? Diep van binnen zijn we allemaal nog kleine jongetjes. Lekker grommen met die asociaal grote terreinwagen, en tegen al je vrienden zeggen dat jij wel vierwielaandrijving hebt! Natuurlijk stuit dit mensen die voor duurzaamheid zijn tegen de borst. Volgens hen zeg je eigenlijk met je SUV dat je een hufter bent. Zolang je het kan betalen, interesseren de gevolgen voor de planeet je niks. Dit leidt dan natuurlijk tot een discussie waarbij beiden partijen de stereotypen feilloos uitspelen. Aan de ene kant rijden de rijke VVD’ers met hun asociale bakbeesten. Daar tegenover staan de saaie moraalridders met hun hybride autootjes. 

Niet te hard op de A2

Recentelijk is er veel discussie in het nieuws over de A2 tussen Utrecht en Amsterdam. Het is een vierbaansweg, maar je mag er maar 100. Bovendien zijn er in de afgelopen weken enorm veel boetes uitgedeeld. Hoewel ik zelf bijna nooit op dat gedeelte van de A2 kom, kan ik me wel identificeren met de emotie. Ook ik vind het lekker om hard te rijden, en er is niets irritanter dan 100 te moeten rijden waar je duidelijk zelf vindt dat het harder kan. Wanneer je op de weg zit met een 1.8 turbo onder je reet en niets dan leegte voor je, is het moeilijk om jezelf in te houden. Bovendien is het ook gewoon leuk om lekker hard te rijden. Rationeel vind ik het eigenlijk goed dat mensen zich aan de snelheid moeten houden, het is namelijk beter voor het milieu. In de praktijk vind ik het erg lastig om mij hier zelf aan te houden. Blijkbaar ben ik niet de enige. Als ik een belastingvrije hybride met 160 voorbij zie knallen is de hypocrisie compleet. 

Weg met die stoomboot

Het is erg lastig om op alle aspecten van je leven duurzaam te zijn. Zeker als je een aantal niet duurzame zaken erg leuk vindt: Hard rijden, vliegvakanties en snelle auto’s, noem het maar op. Sommige zaken lijken haast onverenigbaar met een duurzame levensstijl. Misschien is dit ook de reden dat duurzaamheid vanuit de markt moet ontstaan. Als de nieuwe producten, gadgets, en elektrische auto’s hip worden is het probleem misschien vanzelf opgelost. Maar laten we over een ding heel duidelijk zijn. Er is iets waar we structureel vanaf moeten. Daarom zeg ik: weg met de stoomboot van Sinterklaas! We moeten onze kinderen namelijk het goede voorbeeld geven. Deze prehistorische milieuvervuiler documenteren wij notabene op de nationale televisie. Volgend jaar komen Sint en Piet gewoon met de elektrische boot. Sterker nog waarom blijven ze niet in Nederland, die lange reis, elke keer, heen en weer kan nooit heel duurzaam zijn. De rest van het jaar kunnen ze dan werken voor Urgenda. Het nieuwe pleidooi voor een duurzame toekomst ondersteunt door Sinterklaas. Daar kan zelfs Mark Rutte geen nee tegen zeggen! Eigenlijk zijn we uiteindelijk allemaal hetzelfde. Veel van onze beslissingen zijn gewoon niet rationeel. Niet te hard rijden vergt bijvoorbeeld veel te veel discipline voor velen van ons. Maar ‘he’: we zijn tenminste niet hetzelfde als die mensen die een SUV rijden, toch? 

schrijf reactie >
voornaam
e-mail
reactie
* alle velden zijn verplicht
Vul hieronder de cijfers en letters uit het kader in (om geautomatiseerde berichten te voorkomen)

This form is generated by FormHandler

Deze site is opgezet en beheerd door de KSI Stichting. Het doel is het voeren van een discussie over thema's die centraal staan in de Routledge Sustainability Transitions boekenserie. Discussies worden gestart met blogs van redacteuren en auteurs. Webeditor is Johan Schot. Gastbloggers zijn welkom. Neem hiervoor contact op met ons. lees verder>
webshop >

Transitions to Sustainable Development

door John Grin, Jan Rotmans, Johan Schot, in collaboration with Frank Geels and Derk Loorbach

This recent study, published by Routledge, presents and combines three perspectives on transitions to a sustainable society: complexity theory, inn

ga naar boekenpagina >